بررسی قابلیت های کارآفرینی در بازنشستگان، مقایسه زنان و مردان شهر تهران

توانائی کارآفرینی از جمله ضرورت ها در عرصه ویژگی های فردی و قابلیت های افراد در جوامع هزاره سوم و از جمله عوامل رشد و توسعه و نیز یکی از شاخص های تاثیر گذار دررصد کردن چشم انداز رشد اقتصادی - اجتماعی هر جامعه محسوب می شود. فرایند کارآفرینی شامل تمامی کارکردها و اقدام هائی است که با درک فرصت ها و ایجاد محیط کاری مناسب برای نیل به این فرصت ها در ارتباط است. عوامل روانشناختی، اجتماعی و اقتصادی متعددی در ایجاد زمینه ها و بسترهای کارآفرینی تاثیر دارند که از جمله آنها ویژگی ها یا قابلیت های شخصیتی و مهارت ها و دانش های شغلی و حرفه ای است. یک فکر قالبی که گاه در جوامع دیده می شود، تصور کاهش توانائی های فکری و عملی افراد شاغل در اثر افزایش سن آنها است. از همین رو دوره بازنشستگی که آستانه ورود به سالمندی نیز هست ، بعضا دوره ای منفی وهمراه با کاهش قابلیت های مذکور تلقی می شود، حال آنکه مطالعات مختلف حاکی از توانائی های فراوان بالقوه و بالفعل این گروه سنی می باشد(1) که شناخت دقیق و بهره گیری مناسب از آنها می تواند بسترهای تقویت سرمایه های انسانی و اقتصادی را در جوامع فراهم کند. کاهش نرخ زاد و ولد و افزایش امید به زندگی باعث شده جمعیت افراد سالمند در سال های آتی فزاینده ترین بخش جمعیت جهان را تشکیل دهند. این مسئله با در نظر گرفتن کاهش نیروی کار جوان در جوامع تأمل